Οι άνθρωποι πίσω απο τα βιβλία μας
(Aλφαβητικά)
Ο Αλέκος Παπαδόπουλος γεννημένος στην Κωνσταντινούπολη το 1934, απεφοίτησε του Ζωγραφείου Γυμνασίου, συνέχισε στην Ανωτάτη Εμπορική και το 1955 αμέσως μετά τα Σεπτεμβριανά, ανέλαβε τη Διεύθυνση Συντάξεως της ημερήσιας πολιτικής εφημερίδας “Εμπρός”, διαδεχθείς τον αείμνηστο Βασίλη Βενέτη.
Ενωρίτερα, στα πρώτα χρόνια της δημοσιογραφικής του σταδιοδρομίας, κείμενά του είχαν δημοσιευθεί στην εφημερίδα “Το Βήμα” του Γρηγορίου Κόκκινου, στον “Κεραυνό” του Μάρκου Κωνσταντόπουλου και σε διάφορες περιοδικές εκδόσεις.
Στη δίκη της Πλάτης των Μπαγιάρ και Μεντερές, καθ’ υπόδειξη του Προέδρου Σαλίμ Μπασόλ, είχε μεταφράσει ενώπιον του ακροατηρίου, την κατάθεση του μακαριστού Πατριάρχου Αθηναγόρα, σε σχέση με τα γεγονότα της 6-7 Σεπτεμβρίου ύστερα από αμφισβήτηση της μετάφρασης του νομικού συμβούλου του Οικουμενικού Πατριαρχείου κ. Καλούδη Λάσκαρη.
Στο “Εμπρός” έμεινε ως τα τέλη του 1964, οπότε ρίζωσε στην Αθήνα όπου και ίδρυσε με τον στενό του συνεργάτη από την Κωνσταντινούπολη Ιορδάνη Ορφανίδη, την εκδοτική εταιρεία “Επτάλοφος”, συνεργαζόμενος παράλληλα με την εφημερίδα “Ημέρα” του συγκροτήματος των Α/φών Αθανασιάδη, το “Έθνος”, τον “Εθνικό Κήρυκα” και επί σειράν ετών με το περιοδικό “Πολιτική Εποπτεία” όπου διακρίθηκε με το βραβείο Αμπντή Ιπεκτσή, για άρθρο του σχετικό με τις σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας.
Έχει συγγράψει τα βιβλία :
«Εκ βαθέων εξομολόγηση» Μεθοδίου Φούγια αρχιεπισκόπου Θυατείρων και Μεγ. Βρεταννίας 1979-1988. Στο πλαίσιο ενός διαλόγου χωρίς προκαταλήψεις και δίχως σκοπιμότητες.
και «Σαν Αδέλφια» – 20 εναλλασσόμενες επιστολές με τον Τούρκο διανοούμενο Ιμπραχήμ Ντιζμάν που αναφέρονται σε όλα τα θέματα που σχετίζονται με την Τουρκία και την Ελλάδα, ιδιαίτερα δε τη μοίρα της ομογένειας της Πόλης, της Ίμβρου και της Τενέδου.
Ο Πέτρος Αλιβιζάτος γεννήθηκε στην Αθήνα. Φοιτά στο Πειραματικό Σχολείο και στην Ιατρική Σχολή Αθηνών. Ασκείται στην χειρουργική στο Πολεμικό Ναυτικό, στην Πολυκλινική Αθηνών και στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο. Μετεκπαιδεύεται για τρία χρόνια στην Αμερική και επιστρέφει στην Ελλάδα, απ’ όπου ξαναφεύγει σύντομα λόγω ρήξης με το τότε ιατρικό κατεστημένο.
Στα επόμενα είκοσι χρόνια εργάζεται στην αλλοδαπή, μαθητεύοντας στον “πατέρα” των μεταμοσχεύσεων καρδιάς, Richard Lower και στον “Λεονάρντο ντα Βίντσι” της Καρδιοχειρουργικής, Sir Magdi Yacoub.
Ιδρύει δύο Μεταμοσχευτικά Προγράμματα -καρδιάς και πνευμόνων- στο Τέξας. Επιστρέφει στην Ελλάδα για να δημιουργήσει Μονάδα Μεταμοσχεύσεων Καρδιάς στο Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο, με αποτελέσματα που υπερβαίνουν τις διεθνείς επιτεύξεις.
Ο πατήρ Τύχων Ανδρέου, γεννήθηκε στο κατεχόμενο σήμερα χωριό Τρίκωμο της Αμμοχώστου το 1973. Το 1990 σπούδασε στην Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης λαμβάνοντας το 1994 το πτυχίο του με βαθμό άριστα. Το 1997 εγγράφεται στο μεταπτυχιακό τμήμα του ιδίου Πανεπιστημίου και μετά από διετή παρακολούθηση και εξετάσεις εκπονεί τη διπλωματική του εργασία με θέμα «Η Παναγία στην Κύπρο. Εκκλησίες, Μονές, Εικόνες και Παραδόσεις», με επιβλέποντα και σύμβουλο, τον μακαριστό καθηγητή Πατρολογίας, κ. Τσάμη Δημήτριο και λαμβάνει το 1999 με άριστα το μεταπτυχιακό δίπλωμα με ειδίκευση την εκκλησιαστική γραμματεία.
Στις 18 Δεκεμβρίου του 1999 χειροτονείται διάκονος από τον Μητροπολίτη Λεμεσού κ.κ. Αθανάσιο, στις 22 Μαρτίου του 2003 πρεσβύτερος και τον Ιανουάριο του 2005 Αρχιμανδρίτης. Το 2009 μεταβαίνει στην Μεγάλη Βρετανία για πληρέστερη εκμάθηση της Αγγλικής γλώσσης και παρακολουθεί μαθήματα σε ιδιωτικό αγγλικό κέντρο και σχολή. Κατά την εκεί παραμονή του λειτουργεί και κηρύττει το θείο λόγο στην ελληνική κοινότητα του Καθεδρικού Ναού Τιμίου Σταυρού και Αρχαγγέλου Μιχαήλ στο Βορειοδυτικό Λονδίνο, Golders Green.
Το Νοέμβριο του 2008 εγγράφεται στο Μεταπτυχιακό τμήμα των υποψηφίων διδακτόρων της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και με σύμβουλο καθηγητή τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Αρκαλοχωρίου κ.κ. Ανδρέα Νανάκη εκπονεί διδακτορική εργασία με θέμα, «Ο Πατήρ Φιλόθεος Ζερβάκος (1884-1980). Βίος και Δράση – Συγγράμματα», όπου το 2014 την περατώνει και ομοφώνως λαμβάνει βαθμό άριστα Επί σειρά ετών υπήρξε ο υπεύθυνος του περιοδικού της Ι. Μ. Λεμεσου «Παράκληση» καθώς και αρθογράφος σε περιοδικά καθώς και στην «Μεγάλη Ορθόδοξη Χριστιανική Εγκυκλοπαίδεια». Επιπλέον ασχολείται με την έκδοση των Ανεκδότων έργων του μακαριστού γέροντος Φιλοθέου του Ζερβάκου Ηγουμένου της Μονής Λογγοβάρδας της Πάρου. Σήμερα διακονεί ως προϊστάμενος, ιεροκήρυκας και κατηχητής στον Ιερό ναό του Αποστόλου Βαρνάβα, για την ανέγερση του οποίου πρωτοστάτησε.
Συγγραφικό Έργο:
Ο Ανδρέας Ανδρουτσέλλης-Θεοτόκης γεννήθηκε στην Αθήνα, σε μια εποχή που το ραδιόφωνο ακόμα έπαιζε προοδευτική ροκ μουσική. Έλαβε το πτυχίο του και το διδακτορικό του δίπλωμα από το Imperial College του Λονδίνου. Εργάστηκε ως ερευνητής στις ΗΠΑ (Πανεπιστήμιο Yale και National Institutes of Health) και στην Ευρώπη (Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Δρέσδης, European Brain Research Institute, Πανεπιστήμιο του Nottingham), αποκτώντας τη θέση του Αναπληρωτή Καθηγητή. Η έρευνά του επικεντρώνεται στη βιολογία των βλαστοκυττάρων με εφαρμογές στις νευροεκφυλιστικές νόσους, τον καρκίνο και το διαβήτη. Συνθέτει μουσική (συχνά σε πολύπλοκα ρυθμικά μέτρα), παίζει τύμπανα, και βγάζει φωτογραφίες (έχει πολλές Μούσες και είναι όλες κεραμιδόγατες).
O π. Αθανάσιος Γιουσμάς γεννημένος στην Μυτιλήνη το 1957, φοίτησε στην Επτατάξιο Ιερατική Σχολή της Τήνου, στην Παιδαγωγική Ακαδημία Μυτιλήνης και εν συνεχεία εισήχθη εις την Θεολογική Σχολή Αθηνών από την οποία και απεφοίτησε το 1986.
Διορίστηκε ως Ιερατικός Προϊστάμενος του Ιερού Ναού Αγίου Θεράποντα Μυτιλήνης όπου ανέπτυξε έντονη ενοριακή δραστηριότητα και ιδιαιτέρως στον τομέα Κατήχησης και Νεότητος.
Τώρα είναι Συνταξιούχος Θεολόγος Καθηγητής. Υπεύθυνος της Συντροφιάς Νέων του Ιερού Ναού Αγίου Θεράποντα Μυτιλήνης, Πρόεδρος της Ορθοδόξου Κοινότητας «Οσία Θωμαΐς» και Διευθυντής – Εκδότης του περιοδικού «Αποστολή».
Είναι συγγραφεύς πολλών άρθρων, μελετών και βιβλίων θεολογικού και κοινωνικού περιεχομένου.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Καισαριανής, Βύρωνος και Υμηττού Δανιήλ (κατά κόσμο Διονύσιος Πουρτσουκλής) γεννήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου του 1952 στην Νέα Μανωλάδα του Νομού Ηλείας από πατέρα καταγόμενο εκ Πύργου Ηλείας και μητέρα εκ Κωσταντινουπόλεως. Εκεί έμαθε τα εγκύκλια γράμματα. Αποφοιτήσας του εξαταξίου Γυμνασίου εισήχθη στην Ανωτέρα Ιερατική Σχολή Αθηνών (παρά τη Ριζαρείω) στο Χαλάνδρι Αττικής, όπου σπούδασε τα έτη 1971 -1973. Μετά, κατόπιν εξετάσεων, εισήχθη στην Θεολογική Σχολή τού Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, στην οποία σπούδασε την ιερά επιστήμη της θεολογίας κατά τα έτη 1973-1977. Απεφοίτησε και εγένετο πτυχιούχος αυτής.
Στις 19 Μαΐου 1973 εκάρη Μοναχός στην Ιερά Μονή Ζωοδόχου Πηγής Άνω Ξενιάς Αλμυρού Μαγνησίας τής Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος και Αλμυρού από τον Μητροπολίτη Δημητριάδος κυρό Ηλία μετονομασθείς σέ Δανιήλ. Την Κυριακή 29 Δεκεμβρίου 1974 χειροτονήθηκε Διάκονος στον ιερό Ναό της Κοιμήσεως Θεοτόκου Παλαιού Φαλήρου από τον τότε Μητροπολίτη Δημητριάδος και μετέπειτα Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Χριστόδουλο. Ως Διάκονος υπηρέτησε στον Ιερό Ναό Αναλήψεως τού Χριστού Βόλου. Εκ του ιδίου Μητροπολίτου την 11η Μαρτίου 1979 (Κυριακή Α΄ Νηστειών) χειροτονήθηκε σέ Πρεσβύτερο στον Ιερό Ναό Αναλήψεως του Χριστού Βόλου. Την ίδια ημέρα χειροθετήθηκε και Αρχιμανδρίτης. Μητροπολίτης Καισαριανής, Βύρωνος και Υμηττού εξελέγη από την Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος την 21ην Ιανουαρίου 2000.
Είναι συγγραφέας δεκάδων βιβλίων και μελετών με αντικείμενο την ποιμαντική και την θεολογία της Εκκλησίας μας και πολλών ειδικών επιστημονικών μελετών για εκκλησιαστικά θέματα.
Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη όπου σπούδασε αρχιτέκτονας-μηχανικός στο Πολυτεχνείο Γιλδίζ. Από το 1986 ασχολείται με την διδασκαλία της τουρκικής γλώσσας. Δίδαξε κατά σειρά στην Πολεμική Αεροπορία, στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο, στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και σε στελέχη διαφόρων υπουργείων. Επίσης συμμετείχε σε επιτροπές αξιολόγησης γλωσσικής επάρκειας του Υπουργείου Παιδείας και του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας.
Έχει εκδόσει συγγράμματα για την εκμάθηση της τουρκικής γλώσσας και τουρκοελληνικό λεξικό. Από το 2011 τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζονται στη μελέτη της καραμανλίδικης γραμματείας.
Οµότιµος Καθηγητής Αγγειοχειρουργικής Πανεπιστηµίου Αθηνών. Ο Παναγιώτης Β. Δηµακάκος είναι οµότιµος καθηγητής Αγγειοχειρουργικής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστηµίου Αθηνών και τ. Διευθυντής της Χειρουργικής Κλινικής του Αρεταίειου Νοσοκοµείου στό Πανεπιστήµιο Αθηνών. Σπούδασε ιατρική στα πανεπιστήµια Χαϊδελβέργης, Κιέλου και Βερολίνου ως υπότροφος της Γερµανικής Κυβερνήσεως και παράλληλα τρία χρόνια Φιλοσοφία. Έλαβε τό δίπλωµα της ιατρικής απ’ το Ελεύθερο Πανεπιστήµιο του Βερολίνου και Διδακτορικά από τα Πανεπιστήµια του Βερολίνου και της Ζυρίχης. Ειδικεύθηκε στη Γενική και Αγγειακή Χειρουργική στην Ελβετία, στα καντονιακά νοσοκοµεία του Winterthur και του Πανεπιστηµίου της Ζυρίχης.
Ο καθηγητής και Διευθυντής της Β΄ Χειρουργικής Κλινικής στο Πανεπιστήµιο της Ζυρίχης H. U. Buff του πρότεινε ελβετική υπηκοότητα και µόνιµη παραµονή, την οποία δεν απεδέχθη, επέστρεψε και υπηρέτησε την πατρίδα τιµηθείς µ’ εύφηµον µνεία υπό των Ενόπλων Δυνάµεων. Επανήλθε στην Ελβετία, περάτωσε την εκπαιδευτική του παιδεία, ηργάσθη ως επιµελητής και ακολούθως δεν µετέβη, όπως προεβλέπετο στην Αµερική, γύρισε στην Ελλάδα για να διδαχθοῦν τα παιδιά της ήδη υπερπολύτεκνης ελληνικής οικογένειάς του τα ελληνικά, να λάβουν ελληνική αγωγή και να υπηρετήσουν την πατρίδα.
Το 1980 εξελέγη Υφηγητής στό Πανεπιστήµιο Αθηνών, το 1983 Επικ. Καθηγητής, και το 1985 Διευθυντής και στις τρεις προκηρυχθείσες θέσεις Διευθυντού αγγειοχειρουργικής (ΓΚΝ Αθηνών, Σωτηρία, Ελπίς), τις οποίες δεν απεδέχθη. Το 1989 συνέβαλε ουσιαστικά στην εγκαθίδρυση της Αγγειοχειρουργικής ειδικότητας στην Ελλάδα, το 1990 ὀργάνωσε το πρώτο Πανελλήνιο Συνέδριο Αγγειοχειρουργικής µε διεθνή συµµετοχή 450 συνέδρων µε τις πρυτανικές αρχές του ΑΠΘ, το 1992 αναγνωρίστηκε υπό της Ιατρικής Σχολής του Παν. Αθηνών το γνωστικό αντικείµενο της Αγγειοχειρουργικής µε βάση τη δική του σταδιοδροµία, το 1993 έγινε η πρώτη εκλογή του ως Αναπληρωτοῦ Καθηγητοῦ αµιγώς στην Αγγειοχειρουργική και το 2001 ακολούθησε η πρώτη επίσης εκλογή στην Ελλάδα Τακτικού Καθηγητού Αγγειοχειρουργικής, ενώ το ίδιο έτος ανέλαβε τη Διεύθυνση της Β΄ Χειρουργικής Κλινικής του Παν. Αθηνών (Αρεταίειο Νοσοκοµείο) µε αφυπηρέτηση το 2006 ως Ὁµοτ. Καθηγητού Αγγειο-χειρουργικής.
Έχει εκτελέσει πρωτοποριακές επεµβάσεις στην Αγγειοχειρουργική διεθνώς αναγνωρισµένες, έχει δηµοσιεύσει 12 τόµους πανεπιστηµιακών συγγραµµάτων, καθώς και συγγράψει ή ανακοινώσει πλέον των 600 εργασιών µε δηµοσιεύσεις στη Γερµανική, Αγγλική, Γαλλική, Ιταλική, Ισπανική, Πολωνική και Ελληνική γλώσσα. Έχει εκπροσωπήσει τήν ελληνική χειρουργική σε πολλές χώρες του εξωτερικού, συµµετείχε σε 197 ελληνικά και διεθνή συνέδρια. Υπήρξε µέλος 28 ελληνικών και διεθνών επιστηµονικών εταιρειών και µέλος συντακτικής επιτροπής 13 ελληνικών και διεθνών ιατρικών περιοδικών. Για την επιστηµονική του συµβολή του απενεµήθησαν ποικίλες διακρίσεις, πλακέτες, βραβεία, µετάλλια και διπλώµατα, από περισσότερους εθνικούς και διεθνείς επιστηµονικούς φορείς, πανεπιστήµια και επιστηµονικές εταιρείες. Σήµερα είναι Διευθυντής στην Αγγειοϊατρική Αθηνών και χειρουργεί στο Ευγενίδειο Θεραπευτήριο. Είναι παντρεµένος µε την Κατερίνα Δελλαπόρτα, απέκτησαν επτά παιδιά, πέντε των οποίων ακολούθησαν την ιατρική.
Η συγγραφέας πρεσβυτέρα Καλυψώ Δημητριάδη, μητέρα δυό παιδιών, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1963, όπου και διαμένει. Ο σύζυγός της, πατήρ Νεκτάριος, είναι εφημέριος στον Ιερό Ναό Παμμεγίστων Ταξιαρχών (Μάσχα) στο Περιστέρι.
Από το 2001 μέχρι σήμερα, ἀσχολείται με τη λογοτεχνική ποιητική συγγραφή της ζωής των Αγίων, ασκητικών διηγήσεων και άλλων έργων.
Η συγγραφική της δραστηριότητα ξεκίνησε μετά από την προτροπή και εύλογία του Πνευματικού της Ι. Μ. Σινα, Αρχιμανδρίτη Παύλου, με το βιβλίο «ΕΜΜΕΤΡΑ ΛΟΓΙΑ ΨΥΧΗΣ», το οποίο και έχει προλογίσει ὁ ίδιος.
Ο Σωτήρης Λ. Δημητρίου γεννήθηκε στην Αγία Μαρίνα Ηγουμενίτσας το 1959. Ζει και δραστηριοποιείται στην Ηγουμενίτσα Θεσπρωτίας. Οι ενασχολήσεις του, εκτός της συγγραφής, είναι η μελέτη της ιστορίας και περιστασιακά η ζωγραφική, κυρίως γκραβουρες δικές του, αλλά και για φίλους. Το βιβλίο του “Μείναμε εμείς…!” είναι το πρώτο συγγραφικό του έργο που εκδίδεται. Ακόμη φιλοτέχνησε το εξώφυλλο και τις γκραβούρες του βιβλίου.
Η Τζίνα Καλογήρου σπούδασε Παιδαγωγικά και Λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπου και εκπόνησε διδακτορική διατριβή με θέμα: Ζητήματα Ερμηνείας και Διδακτικής στο Έργο του Γιάννη Ρίτσου (Η περίπτωση του Εικονοστασίου Ανωνύμων Αγίων) (1994).
Είναι μέλος ΔΕΠ του ΠΤΔΕ/ΕΚΠΑ από το 1996, και από το 2013 Καθηγήτρια, στο γνωστικό αντικείμενο «Νεοελληνική Λογοτεχνία και η Διδακτική της». Διευθύνει το Διαπανεπιστημιακό-Διατμηματικό πρόγραμμα μεταπτυχιακών Σπουδών «Ρητορική: Θεωρία και Πράξη».
Ως temporary Senior Research Visiting Fellow συνεργάστηκε με το King’s College London (2008-2010). Δίδαξε σειρά μαθημάτων στη Φιλοσοφική Σχολή του Ελεύθερου Πανεπιστημίου των Βρυξελλών στο Βέλγιο. Έχει διδάξει στα μεταπτυχιακά προγράμματα άλλων πανεπιστημίων, στην Ελλάδα και το εξωτερικό (Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας, Bergen University College, κ.α.) και έχει δώσει σεμιναριακές διαλέξεις στα Πανεπιστήμια της Οξφόρδης και του Cambridge. Έχει, επίσης, διδάξει, επί σειράν πολλών ετών, στο Μαράσλειο Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης, στα ΠΕΚ, σε διεθνή Summer Schools, σε πολυάριθμα επιμορφωτικά σεμινάρια για εκπαιδευτικούς, στα σεμινάρια δημιουργικής γραφής του ΕΚΕΒΙ, κ.α.
Έχει σχεδιάσει και εκπονήσει εκπαιδευτικά προγράμματα για το Ίδρυμα Αικ. Λασκαρίδη, κ.ά. Είναι departmental coordinator 10 προγραμμάτων Erasmus σε συνεργασία με διάφορα πανεπιστήμια της Ευρώπης. Έχει συμμετάσχει με εισήγηση (και ως προσκεκλημένη key-note speaker) σε πολυάριθμα επιστημονικά συνέδρια στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Μελέτες της στην ελληνική, αγγλική και γαλλική γλώσσα έχουν δημοσιευτεί σε συλλογικούς τόμους, επιστημονικά περιοδικά και πρακτικά συνεδρίων, στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έχει εκδώσει αυτοτελείς τόμους/μονογραφίες και έχει επιμεληθεί την έκδοση ακαδημαϊκών βιβλίων και συλλογικών τόμων. Σε συνεργασία με τη Δ. Μπεχλικούδη, έχει μεταφράσει και επιμεληθεί την ελληνική έκδοση του βιβλίου των M. Benton & G. Fox, Διδακτική της Λογοτεχνίας. Από Εννέα έως Δεκατεσσάρων Ετών (υπό έκδοση) και έχει επιμεληθεί την ελληνική έκδοση του κλασικού βιβλίου της L.M. Rosenblatt O Αναγνώστης, το Κείμενο, το Ποίημα (Gutenberg, υπό έκδοση).
Eίναι μέλος:
– της διεθνούς επιτροπής του ετήσιου Διεθνούς Συνεδρίου THE CHILD AND THE BOOK, το οποίο και διοργάνωσε στην Αθήνα (ΠΤΔΕ/ΕΚΠΑ) το 2014, και επίσημο μέλος της Διεθνούς Οργάνωσης TALIS ASSOCIATION (για τη διδασκαλία της λογοτεχνίας και της γλώσσας και την καλλιέργεια της διαπολιτισμικής οπτικής και αλληλεγγύης), σε συνεργασία με το πανεπιστήμιο της Βαλένθια, το Queen Mary London και άλλα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια·
– της συντακτικής ομάδας του Ανθολογίου Λογοτεχνικών Κειμένων για τις Ε΄ και ΣΤ΄ τάξεις του Δημοτικού Σχολείου, Με λογισμό και μ’ όνειρο (ΟΕΔΒ)·
– από το 2013 μέχρι σήμερα, της Επιτροπής Λογοτεχνικών Βραβείων (Παιδικά βιβλία) του ηλεκτρονικού περιοδικού Ο Αναγνώστης (πρώην Διαβάζω).
Αποτέλεσμα των πλούσιων γνώσεων και εμπειριών του είναι πέντε βιβλία, πάνω στην ευρύτερη θεματική του Μάνατζμεντ:
Το Μάνατζμεντ -Η Τεχνολογία της Συμπεριφοράς και της απόφασης
Το Planning – Από το επείγον στο σημαντικό
Μάνατζμεντ – 375 επισημάνσεις
Επάγγελμα Μάνατζερ
Και οι Μάνατζερ έχουν ψυχή
Η Ελένη Ζαχαρίου–Μαμαλίγκα γεννήθηκε στη Ρόδο από τον Κωστή Β. Ζαχαρίου, αριστοβάθμιο μαθηματικό, και τη Μαρία, το γένος Γεωργίου Λογοθέτη, που κατάγονταν από τη Σύμη. Τελείωσε το Δημοτικό και το Αχιλλοπούλειο 6/τάξιο Γυμνάσιο της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου. Σπούδασε Φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1986 αναγορεύθηκε Διδάκτωρ Φιλοσοφίας με το βαθμό «Άριστα». Υπηρέτησε στη Δημόσια Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση στη Ρόδο. Είναι επίτιμη Λυκειάρχης. Κατά τη διάρκεια της ενεργού υπηρεσίας της ανέπτυξε πλούσια πολιτιστική και κοινωνική δράση.
Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Λυκείου Ελληνίδων Ρόδου «Εργάνη Αθηνά» και Πρόεδρός του επί τρεις διετίες (1971-1977).
Είναι μέλος Επιστημονικών Εταιρειών. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Ελληνικής Ονοματολογικής Εταιρείας και της Εταιρείας Νεοελληνικής Διαλεκτολογίας. Έχει λάβει μέρος με ανακοινώσεις σε συνέδρια πανελλήνια και διεθνή και έχει δημοσιεύσει μελέτες γλωσσικού, ιχθυολογικού και λαογραφικού περιεχομένου αυτοτελώς και σε επιστημονικά περιοδικά, τιμητικούς τόμους και πρακτικά συνεδρίων.
Ο Δημήτρης Μέγαλος γεννήθηκε το 1943 στην Έδεσσα. Σπούδασε Διπλωματούχος Ηλεκτρολόγος Μηχανικός στο Πολυτεχνείο του Μονάχου της Γερμανίας. Εργάστηκε ως στέλεχος σε μια από τις μεγαλύτερες εταιρείες του κόσμου για χρόνια, όπου έμαθε πάρα πολλά. Εργάστηκε επίσης και ως καθηγητής.
Το βιβλίο του «Ο Διευθυντής του Ομίλου» από τις εκδόσεις «Eπτάλοφος», είναι το πέμπτο του.
Είναι παντρεμένος σε δεύτερο ευτυχισμένο γάμο.
Γεννήθηκα το 1947 στην Ξάνθη. Σπούδασα Δασοκομία στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Μετά από μια στρατιωτική θητεία μεγάλης διάρκειας, εργάσθηκα από το 1975 στη βιομηχανία ξύλου και το 1984, ανέλαβα καθήκοντα στην Αγροτική Τράπεζα.
Μεταξύ 1988 και 1990 πήρα από το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο της Αθήνας μεταπτυχιακό τίτλο στη θαλάσσια βιολογία και τις υδατοκαλλιέργειες. Παράλληλα έκανα μεταπτυχιακές σπουδές στο οικονομικό τμήμα, παρακολουθώντας διάφορα σεμινάρια.
Το 2007 συνταξιοδοτήθηκα -σχετικά πρόωρα- γιατί τα τραπεζικά, ειδικά όπως είχαν εξελιχθεί, ήταν πλέον αβάσταχτα για μένα. Από το 2000, ζω στο Πόρτο Χέλι, με τη γυναίκα μου Ειρήνη.
Είναι σαφές ότι η φύση των σπουδών και οι δουλειές που έκανα, δεν προσιδιάζουν σε λογοτεχνικές ενασχολήσεις, αλλά φυσικά τίποτα δεν απαγορεύεται… Τελευταία, όταν κάνω απολογισμό, σκέφτομαι πως αν ξαναγύριζαν πίσω τα χρόνια, θα ακολουθούσα κλασσικές σπουδές. Έπειτα, είναι η αγάπη μου για το διάβασμα, που ξεκίνησε απ τα παιδικά χρόνια και συνεχίζεται μέχρι σήμερα με ρυθμό που μάλλον εντείνεται, κι ακόμα αυτό που λένε οι γύρω μου, το καλούτσικο γράψιμό μου – έτσι λένε. Κάποιοι πάλι, έχουν τη γνώμη ότι έπρεπε να ξεκινήσω να γράφω νωρίτερα, η απάντηση είναι πως ξεχάστηκα διαβάζοντας…
Άλλα ενδιαφέροντά μου, είναι η αγάπη για τη μουσική (απ την κλασσική μέχρι τη δημοτική), συναγωνίζεται μάλιστα την αγάπη μου για τα βιβλία. Τρίτη στη σειρά, έρχεται η φωτογραφία κι η ζωγραφική, μ’ αυτά ασχολούμαι περιστασιακά, κυρίως όταν θέλω να «ξεφύγω» (όπως κάνουν άλλοι με το ψάρεμα ή με το κυνήγι…)
Ὁ Μυρίλλας Ἀναστάσιος γεννήθηκε στή Νίκαια τοῦ Πειραιᾶ τό 1968. Ἡ καταγωγή του εἶναι ἀπό τή Λευκίμμη τῆς Κέρκυρας, ἐνῶ ἡ μητέρα του κατάγεται ἀπό τό Οὐσάκ καί τή Σμύρνη τῆς Μικρᾶς Ἀσίας. Ἔχει σπουδάσει ἠλεκτρονικούς υπολογιστές καί λογιστικά. Ἀπό πολύ μικρός ἀσχολήθηκε μέ τή μουσική καί τή ζωγραφική, ἐνῶ τό 2004 τελείωσε τή σχολή ἁγιογραφίας, τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Νικαίας. Εἶναι παντρεμένος μέ τή Στυλιανή Λουλουδάκη, μέ τήν ὁποία ἔχουν ἀποκτήσει ἕνα γιό.
Οἱ εὐσεβεῖς ρίζες του τόν κρατοῦσαν ἀπό μικρό μέσα στή χριστιανοσύνη καί τοῦ προκαλοῦσαν δέος γιά τούς προγόνους του καί τήν Ὀρθόδοξη πίστη μας. Γι’ αυτό καί ταυτόχρονα μέ τίς σπουδές του μελετοῦσε θεολογικά καί Πατερικά κείμενα, ἀλλά καί ὅ,τι εἶχε σχέση μέ τήν ἱστορία τοῦ Ἑλληνισμοῦ στήν εὐλογημένη γῆ τῆς ᾽Ιωνίας.
Μέ τή συγγραφική τέχνη ἀσχολήθηκε γιά πρώτη φορά τό 2009, ἐκδίδοντας τό πρῶτο του βιβλίο μέ τίτλο «ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΑΚΟΥΣΑ ΚΑΙ ΕΙΔΑ», στό ὁποῖο ἐξιστορεῖ καί καταγράφει θαυμαστά γεγονότα πού ἔζησαν οἱ πρόγονοί του στή Μικρασία, ἀλλά καί μετά ἐρχόμενοι ἐδῶ, ἐνῶ ταυτόχρονα μέ πολλές πατρικές συμβουλές, ἀφήνει στό γιό του, ἀλλά καί σέ ὅσα παιδιά τό διαβάσουν, μιά μικρή καί ταπεινή παρακαταθήκη πίστης καί ἀγάπης γιά τήν πατρίδα μας.
Η Ράνια Ξανθοπούλου, γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη, τελείωσε το Ζάππειο Παρθεναγωγείο, παντρεύτηκε πολύ νέα και έζησε στο Τσανάκκαλε 7 χρόνια. Με τον ερχομό της οικογένειάς της
στην Αθήνα, εργάστηκε 15 χρόνια στην εμπορική επιχείρηση του συζύγου της και άλλα 20 χρόνια σε εταιρεία αντιπροσωπειών, απ’ όπου και συνταξιοδοτήθηκε. Γνωρίζει 4 ξένες γλώσσες και τώρα ασχολείται με τα εγγόνια της και με τον υπολογιστή της.
Γεννήθηκε στη κοινότητα Μικρομάνης, του Ν. Μεσσηνίας το 1955. Είναι το πέμπτο παιδί της οικογένειας του Απόστολου και της Πολυξένης Κουρλέτη.
Το 1964 η οικογένεια της έφυγε από το χωριό και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, στην περιοχή των Αγίων Αναργύρων όπου εξασκώντας το πατροπαράδοτο επάγγελμα του κρεοπώλη, ο πατέρας με συνοδοιπόρο την σύζυγο, σπούδασαν και μεγάλωσαν τα πέντε παιδιά τους.
Εργάσθηκε σε διοικητική θέση από το 1980-2010 στο Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών, στο Γεωδυναμικό Ινστιτούτο. Με έντονη κοινωνική δράση και συμμετοχή σε συλλόγους για την διάδοση και διατήρηση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Είναι παντρεμένη με τον Ευστάθιο Αλέξ. Παντελάκη.
Με το πέρας του εργασιακού της βίου ασχολήθηκε με την συγγραφή. Το πρώτο της βιβλίο «ΜΙΚΡΟΜΑΝΗ Ο ΤΟΠΟΣ ΜΟΥ, όσα είδαν, άκουσαν, έπαθαν στα χώματά μας», αναφέρεται στη γενέτειρα της Μικρομάνη.
e-mail: kourleti.ekaterini@gmail.com
Ο Νίκος Σιδερής γεννήθηκε και μεγάλωσε κοντά στο λιμάνι του Πειραιά.
Οι βαθιές ρίζες καταγωγής είναι κάπου στις Κυκλάδες.
Τελείωσε το Λύκειο στον Πειραιά (Δ’ και Β’ Πειραιά) .
Ταξίδεψε σχεδόν παντού σαν Πλοίαρχος του Εμπορικού Ναυτικού και ξεχρεώνει κάτι εφηβικές υποχρεώσεις γράφοντας .
Ο πατήρ Σταμάτης Σκλήρης γεννήθηκε στον Πειραιά το 1946. Σπούδασε Ιατρική (1971) και Θεολογία (1976) στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Παρακολούθησε μαθήματα τέχνης και Ιστορίας της Τέχνης στο Παρίσι και στο Βελιγράδι. Έχει μελετήσει την τοιχογραφία της εποχής των Παλαιολόγων στα βυζαντινά μνημεία του 14ου αιώνα.
Έχει δημοσιεύσει μελέτες θεωρίας και κριτικής της τέχνης σε διάφορα καλλιτεχνικά και θεολογικά περιοδικά.
Το 1979 χειροτονήθηκε ιερέας και από τότε υπηρετεί ως εφημέριος στην ενορία Κοιμήσεως Θεοτόκου Βούλας, στην Αθήνα.
Το 1986 οργάνωσε Εργαστήριο Βυζαντινής Αγιογραφίας στο Ίδρυμα Γουλανδρή – Χορν. Δίνει διαλέξεις πάνω σε θέματα θεολογίας και αισθητικής της βυζαντινής εικόνας. Έχει λάβει μέρος σε διάφορες ομαδικές και ατομικές εκθέσεις (Γκαλερί «Ζυγός, 1991 και 1994, στην Αθήνα, Salon d’ Automne», 1992 και 1993, «Salon des artistes francais», 1993 στο Παρίσι).
Ως ζωγράφος έχει δημιουργήσει προσωπικό ύφος, το οποίο προέρχεται από σύνθεση της παραδοσιακής με τη σύγχρονη τέχνη.
Η Μαρίτσα Σαριντζιώτου – Σπύρου, άρχισε να γράφει από τότε που έχασε και τους τελευταίους Μικρασιάτες προγόνους της.
Ασχολήθηκε με τις ρίζες της και έζησε συγκλονιστικές στιγμές επισκεπτόμενη εφτά φορές τη Σμύρνη και το χωριό των γονιών της το Σεβντίκιοϊ, όχι για αναψυχή, αλλά για έρευνα ̇ πήγε όμως με προσωπικότητα και καλοσύνη, γιαυτό και της ανοίχτηκαν δρόμοι και σοκάκια! Βρήκε τα στέκια των προγόνων της…… βρήκε που ήταν κτισμένος ο Μητροπολιτικός ναός της Αγ. Φωτεινής, βρήκε το πέρασμα του ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ με την άμαξά του από το λιμάνι ως την Μητρόπολη, και το βάδισε κι αυτή συγκλονισμένη, και τέλος θείο δώρο, η γνωριμία της με τον υπέργηρο ανιψιό του Αγίου, ο οποίος της εμπιστεύτηκε τα απομνημονεύματά του που αφορούν την ιστορία της πολύπαθης οικογενείας του Αγ. Χρυσοστόμου……!
Στο έκτο βιβλίο της που έχει τον τίτλο «Σεβντίκιοϊ πατρίδα μου σεβντά μου» κάνει κατάθεση ψυχής, καταγράφει την έρευνά της και το αφιερώνει στον τελευταίο Επίσκοπο Σμύρνης Χρυσόστομο Καλαφάτη, τον σημερινό Άγιο Χρυσόστομο, με αναφορά στη ζωή του, το έργο του και το μαρτύριό του. Ο Halil Ibrahim SENOL, Τούρκος Δήμαρχος του Σεβντίκιοϊ –Γκαζί εμίρ –μετέφρασε αυτούσιο το βιβλίο στην Τουρκική…!
Παρά τις απίστευτα ευτυχισμένες στιγμές που έζησε η συγγραφέας με την επιστροφή στις ρίζες της, δεν αναπαύτηκε γιαυτό και στράφηκε στις ουράνιες ρίζες.
«Αυτό που θα πάρω μαζί μου» Είναι το τελευταίο της βιβλίο. Ασχολήθηκε με τις αποσκευές της ψυχής στο αναπόφευκτο ταξίδι της και γεύεται μία διαρκή ευτυχία….!
Ο Κωστής Σχιζάκης είναι Αρχιτέκτονας μηχανικός.
Γεννήθηκε και ζει στο Ηράκλειο.
Ίδρυσε το Μουσείο Εικαστικών Τεχνών Ηρακλείου, με το οποίο ασχολείται καθημερινά από το 2006.
Ο Γιώργος Τσιλιγκίρογλου, γιος του Ιωακείμ Τσιλιγκίρογλου και της Ευνίκης Ευμολπίδου, γεννήθηκε στην οθωμανική ακόμα Κωνσταντινούπολη το 1916.
Σπούδασε στην Ανώτατη Εμπορική Σχολή (Yüksek Ticaret Okulu) της γενέτειράς του και υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία στην Προύσα. Ασχολήθηκε επαγγελματικά με το εμπόριο τσιμέντων και δομικών υλικών, καθώς και με την κατασκευή οικοδομών. Διετέλεσε αντιπρόεδρος του «Αθλητικού Συλλόγου Πέρα» και, επίσης, αντιπρόεδρος του «Συνδέσμου Ενίσχυσης των Σχολών» της Κωνσταντινούπολης. Παράλληλα αφιερώθηκε στη μεγάλη του αγάπη, την λογοτεχνία. Έγραψε (συχνά ως Γ. Τσιλίγκρας) ποιήματα και πεζά, πολλά από τα οποία δημοσίευσε στο περιοδικό «Πυρσός» και στην εφημερίδα «Εμπρός».
Παντρεύτηκε την Αμαλία-Ελευθερία Μαυρομμάτη με την οποία απέκτησαν τρία παιδιά. Πέθανε το 1975 στην Κωνσταντινούπολη.
Η Αγγελική ΧΡ. Καραβίτη γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη στις 24/11/1946.
Φοίτησε στο 26ο Δημ. Σχ. Θεσ/κης και στην Πρότυπο Ακαδημία Ρόδου. Είναι απόφοιτος του Β΄ Γυμνασίου Θηλέων Αθηνών (Μαρασλή). Πτυχιούχος κλασσικής Φιλολογίας του Παν/μίου Ιωαννίνων. Πτυχιούχος Ιστορικού και Αρχαιολογικού τμήματος του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Καθηγήτρια του Β΄ Τοσιτσείου-Αρσακείου (εξαταξίου) Γυμνασίου και μετέπειτα Λυκείου από το έτος 1971. Από το έτος 1992-2000 διετέλεσε υποδιευθύντρια των Α΄ και Β΄ Τοσιτσείων-Αρσακείων Λυκείων Εκάλης. Μετεκπαιδεύτηκε ένα έτος στα Σεμινάρια Λειτουργών Μέσης Εκπαιδεύσεως Αθηνών (ΣΕΛΜΕ) και συγχρόνως παρακολούθησε σεμινάρια σχετικά με την Μέση Εκπαίδευση και την διδασκαλία των Αρχαίων Ελληνικών.
Με ετήσιο σεμινάριο βοηθητικών κλάδων της Ιστορίας στο κέντρο Βυζαντινών ερευνών και στην Εταιρεία έρευνας των σχέσεων του Νέου Ελληνισμού με την Δύση. Με ετήσιο σεμινάριο Λατινικής παλαιογραφίας και βυζαντινής Διπλωματικής και Επιγραφικής. Μέλος των συγγραφικών ομάδων σύνταξης βοηθητικών σημειώσεων για τα μαθήματα των Αρχαίων Ελληνικών και Λατινικών, που χρησιμοποιήθηκαν με σκοπό την έναρξη και προώθηση σχεδίου ενισχυτικών μαθημάτων, που πραγματοποιήθηκε στα Αρσάκεια σχολεία.
Μέλος της συγγραφικής ομάδος, της έκδοσης της Οικουμενικής Ομοσπονίας Κωνσταντινουπολιτών (ΟΙ.ΟΜ.ΚΩ.) «Εις την Πόλιν… Το Βυζάντιο στον χώρο και στον χρόνο», της οποίας είχε και την επιμέλεια. Εθελόντρια (κατόπιν επιλογής) των Ολυμπιακών αγώνων ΑΘΗΝΑ 2004. Συμμετείχε εθελοντικά στο πρόγραμμα του Λυκείου των Ελληνίδων «Μαθήματα Ελληνικών για ξένους». Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Φιλολόγων. Μέλος του Λυκείου των Ελληνίδων. Μέλος της εν Αθήναις Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας.
Δημοσίευσε πλήθος άρθρων ιστορικού και παιδαγωγικού περιεχομένου σε διάφορα έντυπα (Επιστημονικό περιοδικό ΡΥΣΜΟΣ, Ιατρολογοτεχνική Στέγη, Νέος Κύκλος Κωνσταντινουπολιτών/Σωματείο Απελαθέντων, ΤΑ ΝΕΑ Μελιγαλαίων, περιοδικό ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΩΤΟΡΙΝΟΛΑΡΥΓΓΟΛΟΓΙΑ, ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΚΕΦΑΛΗΣ ΚΑΙ ΤΡΑΧΗΛΟΥ, περιοδικό ΥΓΕΙΑ ΣΗΜΕΡΑ κ.α.
Ὁ Γιάννης Φουρτούνας σπούδασε νομικά, οἰκονομικά, θεολογία, βυζαντινή μουσική, παλαιογραφία,ἀνατολικές γλῶσσες καί κοπτολογία.Δίδαξε στό Παν/μιο Ἀθηνῶν, στόἸνστιτοῦτο Κοπτικῆς Γλώσσας, στό ἰσλαμικό Παν/μιο Al Azhar, στό Διδασκαλεῖο Ἑλλην. Γλώσσας τοῦΠατριαρχικοῦ Κέντρου καί στόἙλληνικό Πολιτιστικό Κέντρο στό Κάιρο. Διετέλεσε Διευθυντής Διδασκαλείου Ἑλληνικῆς Γλώσσας τοῦΠατριαρχικοῦ Κέντρου καί ὑπεύθυνος τοῦ τμήματος ἐκμάθησης ἑλληνικῶν τοῦ Πολιτιστικοῦ Κέντρου στό Κάιρο,ἀρθρογράφος τοῦ «Νέου Φωτός» καί συντάκτης τοῦ περιοδικοῦ «Κάδμος». Μέλος πολλῶν κοινωφελῶνὀργανώσεων, Πρόεδρος τοῦ Παραρτήματος Αἰγύπτου τοῦ Συνδέσμου Φιλίας Ἐθνῶν καί Πρόεδρος τῆς ἙταιρίαςἘρευνῶν Τεκμηρίωσης & Προβολῆς Πηγῶν Ν.Α. Μεσογείου.
Τιμητική πλακέτα ἐκ μέρους τοῦ Πατριαρχικοῦ Κέντρου (2009) καί τῆς Ἑλλην. Κοινότητος Καΐρου (2010).
Μετέφρασε στά ἀραβικά «Ὁ ἅγιος Μηνᾶς ὁ Θαυματουργός, Βίος καί Θαύματα» (1996), «Τά Θαύματα τῶν Ἁγίων Κύρου καί Ἰωάννου» (2004).
Ἐξέδωσε τή μονογραφία «Ἡ Ελληνόμορφος Κοπτική Γλῶσσα» (2008) καί τό βιβλίο «Ἀββάκυρος» (2011)
Ο Γιώργος Φυρογένης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Φοίτησε στο Τμήμα Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου από το οποίο έλαβε και μεταπτυχιακό δίπλωμα παρακολουθώντας το μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών με τίτλο «Μεθοδολογία Κριτικής και Έκδοσης των Ιστορικών Πηγών».
Επί σειρά ετών συμμετέχει στις παλαιογραφικές αποστολές του Ιστορικού και Παλαιογραφικού Αρχείου του Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης δίπλα στον καθηγητή και προϊστάμενο του τμήματος αυτού κ. Αγαμέμνονα Τσελίκα κάνοντας ταξινόμηση, ψηφιοποίηση αλλά και έρευνα στο Αρχείο και τη Βιβλιοθήκη του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, στο Αρχείο της Ιεράς Θεολογικής Σχολής της Χάλκης στην Κωνσταντινούπολη και στη Βιβλιοθήκη του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας.
Επίσης συμμετείχε στην καταγραφή των χειρογράφων της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος αλλά και στο πρόγραμμα τεκμηρίωσης εγγράφων και κωδίκων από τα Αρχεία των Ιερών Μονών του Αγίου Όρους.
O Σεβ. Μητροπολίτης Προικοννήσου Ιωσήφ, κατά κόσμον Εμμανουήλ Α. Χαρκιολάκης, γεννήθηκε το 1955 στη Σητεία, όπου και ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του. Πτυχίο Θεολογίας έλαβε από το Πανεπιστήμιο Αθηνών, ενώ μεταπτυχιακὲς σπουδὲς έκανε στο Sydney College of Divinity (Κανονικό Δίκαιο) και στο Flinders University της Νοτ. Αυστραλίας (Λογοτεχνία), απ’ όπου έλαβε και τον τίτλο του Διδάκτορος της Φιλοσοφίας.
Διάκονος χειροτονήθηκε το 1979, Πρεσβύτερος το 1981 και Επίσκοπος (Αριανζού) το 1989. Εργάσθηκε ως τραπεζικός στην Αθήνα, ως Κατηχητής στη Μεταμόρφωσι Αττικής, ως Διευθυντής του Ιδρύματος «Ο Παντοκράτωρ» στο Παλαιό Φάληρο, ως Ιεροκήρυκας στη Λευκάδα και την Κρήτη, ως Πρωτοσύγκελλος στην Ἱεράπετρα. Ἐδίδαξε Λειτουργική και Αρχαία και Νέα Ελληνική γλώσσα επί τριετία στη Θεολογική Σχολή του Αποστόλου Ανδρέου (Sydney).
Μητροπολίτης Νέας Ζηλανδίας εξελέγη το 2003. Το 2008 προήχθη σὲ Μητροπολίτη Προικοννήσου. Λόγω του εμπεριστάτου της Μητροπόλεώς του διαμένει φιλοξενούμενος στον Πειραιά, όπου προσφέρει ιεροκηρυκτικὲς υπηρεσίες στην οικεία Μητρόπολι.
Διετέλεσε μέλος της Αγίας και Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Ελαβε μέρος σε πλείστα Θεολογικά Συνέδρια στην Ελβετία, Σερβία, Γαλλία, Ελλάδα, Κωνσταντινούπολη, Γεωργία, Αυστραλία κ.α. Εδωσε θεολογικὲς και λογοτεχνικὲς διαλέξεις στην Ελλάδα, Κύπρο, Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία. Εκήρυξε τον θείο λόγο σχεδόν σε όλη την Ελλάδα, την Αὐστραλία, την Κύπρο κ.ά. Εξέδωσε περιοδικά Ορθοδόξου οικοδομής στην Κρήτη και την Αυστραλία, ενώ εχρησιμοποίησε και χρησιμοποιεί συστηματικά το ραδιόφωνο για τη μετάδοση του ευαγγελικού μηνύματος. Εκτός της ελληνικής ομιλεί και την αγγλική γλώσσα.
