Οι συγγραφείς μας

Ο Αλέκος Παπαδόπουλος γεννημένος στην Κωνσταντινούπολη το 1934, απεφοίτησε του Ζωγραφείου Γυμνασίου, συνέχισε στην Ανωτάτη Εμπορική και το 1955 αμέσως μετά τα Σεπτεμβριανά, ανέλαβε τη Διεύθυνση Συντάξεως της ημερήσιας πολιτικής εφημερίδας “Εμπρός”, διαδεχθείς τον αείμνηστο Βασίλη Βενέτη.
Ενωρίτερα, στα πρώτα χρόνια της δημοσιογραφικής του σταδιοδρομίας, κείμενά του είχαν δημοσιευθεί στην εφημερίδα “Το Βήμα” του Γρηγορίου Κόκκινου, στον “Κεραυνό” του Μάρκου Κωνσταντόπουλου και σε διάφορες περιοδικές εκδόσεις.
Στη δίκη της Πλάτης των Μπαγιάρ και Μεντερές, καθ’ υπόδειξη του Προέδρου Σαλίμ Μπασόλ, είχε μεταφράσει ενώπιον του ακροατηρίου, την κατάθεση του μακαριστού Πατριάρχου Αθηναγόρα, σε σχέση με τα γεγονότα της 6-7 Σεπτεμβρίου ύστερα από αμφισβήτηση της μετάφρασης του νομικού συμβούλου του Οικουμενικού Πατριαρχείου κ. Καλούδη Λάσκαρη.
Στο “Εμπρός” έμεινε ως τα τέλη του 1964, οπότε ρίζωσε στην Αθήνα όπου και ίδρυσε με τον στενό του συνεργάτη από την Κωνσταντινούπολη Ιορδάνη Ορφανίδη, την εκδοτική εταιρεία “Επτάλοφος”, συνεργαζόμενος παράλληλα με την εφημερίδα “Ημέρα” του συγκροτήματος των Α/φών Αθανασιάδη, το “Έθνος”, τον “Εθνικό Κήρυκα” και επί σειράν ετών με το περιοδικό “Πολιτική Εποπτεία” όπου διακρίθηκε με το βραβείο Αμπντή Ιπεκτσή, για άρθρο του σχετικό με τις σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας.
Έχει συγγράψει τα βιβλία :

«Εκ βαθέων εξομολόγηση» Μεθοδίου Φούγια αρχιεπισκόπου Θυατείρων και Μεγ. Βρεταννίας 1979-1988.  Στο πλαίσιο ενός διαλόγου χωρίς προκαταλήψεις και δίχως σκοπιμότητες.
και «Σαν Αδέλφια» – 20 εναλλασσόμενες επιστολές με τον Τούρκο διανοούμενο Ιμπραχήμ Ντιζμάν που αναφέρονται σε όλα τα θέματα που σχετίζονται με την Τουρκία και την Ελλάδα, ιδιαίτερα δε τη μοίρα της ομογένειας της Πόλης, της Ίμβρου και της Τενέδου.

Ο πατήρ Τύχων Ανδρέου, γεννήθηκε στο κατεχόμενο σήμερα χωριό Τρίκωμο της Αμμοχώστου το 1973. Σπούδασε στην Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης λαμβάνοντας το πτυχίο του με βαθμό άριστα. Με την μεταπτυχιακή του εργασία (Θεολογική σχολή Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης) με θέμα «Η Παναγία στην Κύπρο. Εκκλησίες, Μονές, Εικόνες και Παραδόσεις», με επιβλέποντα και σύμβουλο, τον μακαριστό καθηγητή Πατρολογίας, κ. Τσάμη Δημήτριο,  λαμβάνει το μεταπτυχιακό δίπλωμα με ειδίκευση την εκκλησιαστική γραμματεία. Χειροτονείται διάκονος από τον Μητροπολίτη Λεμεσού κ.κ. Αθανάσιο, αργότερα πρεσβύτερος και τον Ιανουάριο του 2005 Αρχιμανδρίτης. Κατά την παραμονή του στην Μεγάλη Βρεττανία, λειτουργεί και κηρύττει το θείο λόγο στην ελληνική κοινότητα του Καθεδρικού Ναού Τιμίου Σταυρού και Αρχαγγέλου Μιχαήλ στο Βορειοδυτικό Λονδίνο, Golders Green. Το Νοέμβριο του 2008 εγγράφεται στο Μεταπτυχιακό τμήμα των υποψηφίων διδακτόρων της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και με σύμβουλο καθηγητή τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Αρκαλοχωρίου κ.κ. Ανδρέα Νανάκη εκπονεί διδακτορική εργασία με θέμα, «Ο Πατήρ Φιλόθεος Ζερβάκος (1884-1980). Βίος και Δράση – Συγγράμματα», όπου το 2014 την περατώνει και ομοφώνως λαμβάνει βαθμό άριστα Επί σειρά ετών υπήρξε ο υπεύθυνος του περιοδικού της Ι. Μ. Λεμεσου «Παράκληση» καθώς και αρθογράφος σε περιοδικά καθώς και στην «Μεγάλη Ορθόδοξη Χριστιανική Εγκυκλοπαίδεια». Επιπλέον ασχολείται με την έκδοση των Ανεκδότων έργων του μακαριστού γέροντος Φιλοθέου του Ζερβάκου Ηγουμένου της Μονής Λογγοβάρδας της Πάρου. Σήμερα διακονεί ως προϊστάμενος, ιεροκήρυκας και κατηχητής στον Ιερό ναό του Αποστόλου Βαρνάβα, για την ανέγερση του οποίου πρωτοστάτησε.

Συγγραφικό  Έργο:

• Ἀρχιμανδρίτης Φιλόθεος Ζερβάκος (1884-1980). Ἡγούμενος Ἱερᾶς Μονῆς Λογγοβάρδας Πάρου. Βίος καί Δράση-Συγγράμματα, Λεμεσός 2014.
• Φιλόθεος Γραφίδα. Τό πρῶτο χειρόγραφο τετράδιο ἐπιστολῶν τοῦ Ὁσίου Φιλοθέου Ζερβάκου  Ἡγουμένου Ἱερᾶς Μονῆς Λογγοβάρδας Πάρου. Οἱ 135 ἐπιστολές τῶν ἐτῶν 1912-1937  Ὑπομνήματα – Διαθήκη, Λεμεσός 2015.
• Γέρων Χαρίτων Μαυρομάτης, Λογγοβαρδίτης μοναχός, ὁ Κύπριος. (1880-1958), Λεμεσός 2015.
• Φιλόθεες Λογγοβαρδίτικες Μορφές, Λεμεσός 2015.
• Η Παναγία στην Κύπρο. Μοναστήρια, Εικόνες, Ναοί και Επώνυμά της, Θεσσαλονίκη 1999.
• Φιλόθεος Γραφίδα ΧΙ. Λεμεσός 2016.
• Ὁσίου πατρός Φιλοθέου Ζερβάκου Καθηγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Λογγοβάρδας Πάρου: «Τά Ἅγια τοῖς Ἁγίοις». Πῶς πρέπει νά προσέρχωνται εἰς τήν θείαν κοινωνίαν οἱ εὐλαβεῖς Χριστιανοί, Λεμεσός 2016.
• Ὁσίου Φιλοθέου Ζερβάκου: «Πῶς ἐγνώρισα τόν Ἅγιον Νεκτάριον Πενταπόλεως»· ἀγαθές ἀναμνήσεις ἀπό τόν πνευματικόν του πατέρα, Λεμεσός 2016.

O π. Αθανάσιος Γιουσμάς γεννημένος στην Μυτιλήνη το 1957, φοίτησε στην Επτατάξιο Ιερατική Σχολή της Τήνου, στην Παιδαγωγική Ακαδημία Μυτιλήνης και εν συνεχεία  εισήχθη εις την Θεολογική Σχολή Αθηνών από την οποία και απεφοίτησε το 1986.
Διορίστηκε ως Ιερατικός Προϊστάμενος του Ιερού Ναού Αγίου Θεράποντα Μυτιλήνης όπου ανέπτυξε έντονη ενοριακή δραστηριότητα και  ιδιαιτέρως στον τομέα Κατήχησης και Νεότητος.

Τώρα είναι Συνταξιούχος Θεολόγος Καθηγητής. Υπεύθυνος της Συντροφιάς Νέων του Ιερού Ναού Αγίου Θεράποντα Μυτιλήνης, Πρόεδρος της Ορθοδόξου Κοινότητας «Οσία Θωμαΐς» και Διευθυντής – Εκδότης του περιοδικού «Αποστολή».

Είναι συγγραφεύς πολλών άρθρων, μελετών και βιβλίων θεολογικού και κοινωνικού περιεχομένου.

Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη όπου σπούδασε αρχιτέκτονας-μηχανικός στο Πολυτεχνείο Γιλδίζ. Από το 1986 ασχολείται με την διδασκαλία της τουρκικής γλώσσας. Δίδαξε κατά σειρά στην Πολεμική Αεροπορία, στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο, στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και σε στελέχη διαφόρων υπουργείων. Επίσης συμμετείχε σε επιτροπές αξιολόγησης γλωσσικής επάρκειας του Υπουργείου Παιδείας και του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας.

Έχει εκδόσει συγγράμματα για την εκμάθηση της τουρκικής γλώσσας και τουρκοελληνικό λεξικό. Από το 2011 τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζονται στη μελέτη της καραμανλίδικης γραμματείας.

Η συγγραφέας πρεσβυτέρα Καλυψώ Δημητριάδη, μητέρα δυό παιδιών, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1963, όπου και διαμένει. Ο σύζυγός της, πατήρ Νεκτάριος, είναι εφημέριος στον Ιερό Ναό Παμμεγίστων Ταξιαρχών (Μάσχα) στο Περιστέρι.

Από το 2001 μέχρι σήμερα, ἀσχολείται με τη λογοτεχνική ποιητική συγγραφή της ζωής των Αγίων, ασκητικών διηγήσεων και άλλων έργων.

Η συγγραφική της δραστηριότητα ξεκίνησε μετά από την προτροπή και εύλογία του Πνευματικού της Ι. Μ. Σινα,  Αρχιμανδρίτη Παύλου, με το βιβλίο «ΕΜΜΕΤΡΑ ΛΟΓΙΑ ΨΥΧΗΣ», το οποίο και έχει προλογίσει ὁ ίδιος.

Η Ελένη Ζαχαρίου–Μαμαλίγκα γεννήθηκε στη Ρόδο από τον Κωστή Β. Ζαχαρίου, αριστοβάθμιο μαθηματικό, και τη Μαρία, το γένος Γεωργίου Λογοθέτη, που κατάγονταν από τη Σύμη.  Τελείωσε το Δημοτικό και το Αχιλλοπούλειο 6/τάξιο Γυμνάσιο της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου. Σπούδασε Φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1986 αναγορεύθηκε Διδάκτωρ Φιλοσοφίας με το βαθμό «Άριστα». Υπηρέτησε στη Δημόσια Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση στη Ρόδο. Είναι επίτιμη Λυκειάρχης. Κατά τη διάρκεια της ενεργού υπηρεσίας της ανέπτυξε πλούσια πολιτιστική και κοινωνική δράση.

Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Λυκείου Ελληνίδων Ρόδου «Εργάνη Αθηνά» και Πρόεδρός του επί τρεις διετίες (1971-1977).

Είναι μέλος Επιστημονικών Εταιρειών. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Ελληνικής Ονοματολογικής Εταιρείας και της Εταιρείας Νεοελληνικής Διαλεκτολογίας. Έχει λάβει μέρος με ανακοινώσεις σε συνέδρια πανελλήνια και διεθνή και έχει δημοσιεύσει μελέτες γλωσσικού, ιχθυολογικού και λαογραφικού περιεχομένου αυτοτελώς και σε επιστημονικά περιοδικά, τιμητικούς τόμους και πρακτικά συνεδρίων.

Ο αρχιμανδρίτης Ιάκωβος Κανάκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1975. Αφού ολοκλήρωσε εκεί τις εγκύκλιες σπουδές του εισήχθη και ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην θεολογική Σχολή του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου στη συνέχεια παρακολούθησε και ολοκλήρωσε μεταπτυχιακές σπουδές λαμβάνοντας δίπλωμα Ειδικεύσεως (master) στις Βιβλικές σπουδές. Το έτος 2017 περάτωσε με επιτυχία την διδακτορική του διατριβή στο ίδιο Πανεπιστήμιο. Χειροτονήθηκε διάκονος και ιερέας (αρχιμανδρίτης) από τον μακαριστό Μητροπολίτη Μεγάρων και Σαλαμίνος κυρό Βαρθολομαίο και το 2006 τοποθετήθηκε Πρωτοσύγκελλος στην Ιερά Μητρόπολη Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως από τον Μητροπολίτη και Καθηγητή του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών Ιερεμία Φούντα

Γεννήθηκε στη κοινότητα Μικρομάνης, του Ν. Μεσσηνίας το 1955. Είναι το πέμπτο παιδί της οικογένειας του Απόστολου και της Πολυξένης Κουρλέτη.
Το 1964 η οικογένεια της έφυγε από το χωριό και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, στην περιοχή των Αγίων Αναργύρων όπου εξασκώντας το πατροπαράδοτο επάγγελμα του κρεοπώλη, ο πατέρας με συνοδοιπόρο την σύζυγο, σπούδασαν και μεγάλωσαν τα πέντε παιδιά τους.
Εργάσθηκε σε διοικητική θέση από το 1980-2010 στο Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών, στο Γεωδυναμικό Ινστιτούτο. Με έντονη κοινωνική δράση και συμμετοχή σε συλλόγους για την διάδοση και διατήρηση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Είναι παντρεμένη με τον Ευστάθιο Αλέξ. Παντελάκη.
Με το πέρας του εργασιακού της βίου ασχολήθηκε με την συγγραφή. Το πρώτο της βιβλίο «ΜΙΚΡΟΜΑΝΗ Ο ΤΟΠΟΣ ΜΟΥ, όσα είδαν, άκουσαν, έπαθαν στα χώματά μας», αναφέρεται στη γενέτειρα της Μικρομάνη.

e-mail: [email protected]

Ο π. Καλλίνικος (κατά κόσμον Νικόλαος) Μαυρολέων, κατάγεται από την ανεμόεσσα νήσο Κάρπαθο και την ηρωική νήσο Κάσο. Γεννήθηκε στον Πειραιά το 1959. Φοίτησε στο 26ο Δημοτικό Σχολείο και το 2ο Γυμνάσιο Αρρένων Πειραιά. Είναι πτυχιούχος της Μαρασλείου Παιδαγωγικής Ακαδημίας και του Τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Υπηρέτησε στο Στρατό Ξηράς, στο Μηχανικό. Διακόνησε σε πολλούς κατηχητικούς και κοινωνικούς τομείς της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς, μέχρι το 1989. Εργάστηκε ως Δάσκαλος (33 χρόνια) και υπηρέτησε στα Δημοτικά Σχολεία Λιβαδίου Κυθήρων, Κυψέλης Μεθάνων, 1ο, 54ο καί 33ο Δημοτικά Σχολεία Πειραιά, το 1/Θ Δ.Σ. Πυλών  και στο 4/Θ Δ. Σ. Απερίου Καρπάθου. Υπηρέτησε, επίσης, για τρία χρόνια, ως αποσπασμένος εκπαιδευτικός στη Μητρόπολη Καρπάθου και Κάσου.

Το 1991 εκάρη Μοναχός στην Ιερά Μονή Ξηροποτάμου του Αγίου Όρους. Στις 7 Ιουλίου 1991 χειροτονήθηκε Διάκονος στον Πειραιά (από τον Σεβ. Μητροπολίτη Πειραιώς κ.Καλλίνικο) και στις 14 Ιουλίου 1991 Ιερέας στην Κάρπαθο (από τον Σεβ. Μητροπολίτη Καρπάθου & Κάσου κ. Αμβρόσιο). Από το 1991 και μέχρι σήμερα υπηρετεί ως  Εφημέριος της μικρής Κοινότητας των Πυλών, Ιεροκήρυκας, Πνευματικός, Υπεύθυνος της Σχολής Γονέων και της Διεύθυνσης Νεότητος της Ιεράς Μητροπόλεως Καρπάθου και Κάσου, του Οικουμενικοῦ Πατριαρχείου.

Το 2010 εξελέγη και καταστάθηκε από την Α.Θ.Π., τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο και την περί Αυτόν Αγία και Ιερά Συνοδο,  Ηγούμενος της Ιεράς Πατριαρχικής και Σταυροπηγιακής Μονής Αγίου Γεωργίου Βασσών Καρπάθου.

Η Εύα Αρβανίτη – Μιχαλοπούλου γεννήθηκε στη Μυτιλήνη. Είναι πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου φοίτησε με υποτροφία. Υπηρέτησε ως επιμελήτρια στη Φοιτητική Εστία του Πανεπιστημίου Αθηνών. Αποδέχτηκε διορισμό ως καθηγήτρια φιλόλογος στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Μετεκπαιδεύτηκε για ένα χρόνο στη Σχολή Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης. Αποσπάστηκε για μία τριετία στο Ιστορικό Αρχείο Αιγίου, που υπάγεται στα Γενικά Αρχεία του Κράτους. Το 2004, αποφοίτησε από τη Σχολή Ορθοφωνίας και Αγωγής Λόγου της Σχολής Δημοσιογραφίας του Αντένα. Συνεργάστηκε, επαγγελματικά, με την οικονομική εφημερίδα “Ημερησία” και το περιοδικό “Χρήμα & Αγορά” αρθρογραφώντας για θέματα Οικονομικής Ιστορίας της Ελλάδας. Είναι η μία εκ των δύο συγγραφέων του ιστορικού, επετειακού λευκώματος “Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών, 125 χρόνια”, που εκδόθηκε το 2001 από το Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών με χορηγό το Σύνδεσμο Μελών Χρηματιστηρίου Αθηνών (Σ.ΜΕ.Χ.Α.). Το 2003, συνέγραψε την “Ιστορία της Ελληνικής Σταφίδας”, για λογαριασμό σχετικής επιχείρησης. Το 2007 συνέγραψε και επιμελήθηκε το λεύκωμα, “Ένα λιθαράκι ακόμη”, που κυκλοφόρησε σε επετειακή έκδοση για τα 50 χρόνια του Εκκλησιαστικού Ορφανοτροφείου Καλαβρύτων, από τις εκδόσεις “Επτάλοφος”. Έχει δημοσιεύσει, κατά καιρούς, σε εφημερίδες και περιοδικά, έντυπα και ηλεκτρονικά, άρθρα, ποιήματα και εργασίες της για τη λογοτεχνία, τα παιδαγωγικά, την ψυχολογία και τη φιλοσοφία, ενώ ερασιτεχνικά ασχολείται με τη ζωγραφική και την αγιογραφία. Για μία τετραετία, μέχρι το 2006, υπήρξε παραγωγός ραδιοφώνου. Από το 2000, ερευνά την Οικονομική Ιστορία της Ελλάδας και ασχολείται με τη συγγραφή και την επιμέλεια βιβλίων. Έτυχε τεσσάρων πανελληνίων διακρίσεων. Το διήγημά της, “Μοτίβο η Μανή στην τέμπερα της κάστας της”, απέσπασε τον Α΄ έπαινο σε πανελλήνιο διαγωνισμό της εφημερίδας “Τα Νέα” και κυκλοφόρησε σε βιβλίο από τις εκδόσεις “Αστερίας”. Με το ποίημά της, “Στα πενηντάχρονα του πάθους”, απέσπασε Α΄ έπαινο ποίησης από την Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών. Ο πίνακάς της με θέμα την “Καλαβρυτινή Γυναίκα” απέσπασε Α΄ Βραβείο Ζωγραφικής. Επίσης, το ποίημα της “Ηλίανθοι”, βραβεύτηκε με το τρίτο βραβείο στο Διαγωνισμό Ποίησης Ωδείου Φουντούλη στο Βόλο. Άρθρα της δημοσιεύονται στο δικό της blog, στο διαδίκτυο. Είναι, επίσης, ενεργό μέλος του Πανελληνίου, Αθλητικού Σωματείου Γυναικών «Καλλιπάτειρα», που προσφέρει πολύτιμες υπηρεσίες στον αθλητισμό και τον πολιτισμό της χώρας μας, επιτελώντας έργα υποδομής σε όλη τη επικράτεια. Ταξιδεύει, συχνά, σε όλο τον κόσμο και έχει παρακολουθήσει διεθνή σεμινάρια Δημοσίων Σχέσεων και πλήθος σεμιναρίων στην Ελλάδα και το εξωτερικό, που αφορούν τα ενδιαφέροντά της. Γνωρίζει την αγγλική και μέτρια την ιταλική γλώσσα.

H Λιάνα Mυστακίδου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Kωνσταντινούπολη. Σπούδασε στην Aθήνα Nομικά και Πολιτικές επιστήμες στη Nομική Σχολή του Πανεπιστήμιου Aθηνών. Tον Iανουάριο του 2003 αναγορεύτηκε διδάκτορας του Tμήματος Kοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου. Aντικείμενο της έρευνάς της ήταν τα νεοπλατωνικά στοιχεία στο έργο του Πέρση θεολόγου-φιλοσόφου Tζελαλεττίν Pουμί.
Aρθρογραφεί σε διάφορα έντυπα. Έχει μεταφράσει πολλά βιβλία από τα τουρκικά και έχει βραβευτεί από την Eταιρεία Eλλήνων Mεταφραστών Λογοτεχνίας με το βραβείο Pήγας Φεραίος το 1999.

Ο Αθανάσιος  Ι. Παϊβανάς γεννήθηκε στην Κόρινθο. Είναι πτυχιούχος του Τμήματος Μαθηματικών της Φυσικομαθηματικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών με επιπλέον σπουδές στην Πληροφορική. Είναι πιστοποιημένος καθηγητής Πληροφορικής από το Ε.ΚΕ.ΠΙΣ. και έχει ενταχθεί στο Μητρώο Εκπαιδευτών Σ.Ε.Κ. του Ε.ΚΕ.ΠΙΣ. Είναι κάτοχος Μaster of Business Administration (MBA) από το Πανεπιστήμιο του Illinois των Η.Π.Α.   Από την ηλικία των 7 ετών γαλουγήθηκε με την Ψαλτική Παράδοση της Κωνσταντινουπόλεως, μέσω των ηχογραφήσεων με τις οποίες τον τροφοδοτούσε ο θείος του Κυριάκος Θεοδωρόπουλος, ο οποίος διέθετε τα χρόνια εκείνα μπομπινόφωνο. Σε ηλικία 10 ετών (1965) ξεκίνησε μαθήματα Βυζαντινής Μουσικής. Πρώτος του δάσκαλος ήταν ο π. Σταύρος Πανουργιάς και στη συνέχεια (1968-1972) ο Δημήτρης Μπονάτσος, ο τότε Πρωτοψάλτης του Μητροπολιτικού Ναού Αποστόλου Παύλου Κορίνθου και μετέπειτα του Ιερού Ναού Αγίας Ζώνης Κυψέλης.
Το 1974, φοιτητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, απευθύνθηκε στον Αρχοντα Πρωτοψάλτη της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας Θρασύβουλο Στανίτσα και του ζήτησε να γίνει μαθητής του. Ο Θρασύβουλος Στανίτσας δέχθηκε να τον αναλάβει και επί σειρά ετών (1974-1982) του μεταλαμπάδευσε σε ιδιαίτερα μαθήματα την Ψαλτική Παράδοση της Κωνσταντινουπόλεως. Πέραν από μαθητής του, υπήρξε όλα τα χρόνια χορωδός των χορωδιών του Θρασυβούλου Στανίτσα. Το 1983 συμμετείχε στον διαγωνισμό  της Αρχιεπισκοπής Αθηνών και απέσπασε τη μοναδική υποτροφία για μουσικές σπουδές στο Ωδείο Αθηνών, όπου και φοίτησε. Το Δίπλωμα Βυζαντινής Μουσικής το απέκτησε από το Ωδείο του Πειραϊκού Συνδέσμου, τάξη Γεωργίου Μαλαφή, με βαθμό «Αριστα» παμψηφεί. Επί σειράν ετών πραγματοποίησε σπουδές στο κλασσικό τραγούδι στον καθηγητή και τενόρο της Λυρικής Σκηνής Γιώργο Ζερβάνο (Εθνικό Ωδείο 1982-1983, Ωδείο Πειραϊκού Συνδέσμου 1984-1988). Σπούδασε επίσης Ευρωπαϊκή Μουσική στο Εθνικό ωδείο Αθηνών και στο Ωδείο Πειραϊκού Συνδέσμου (1979-1987).  Από το 1977 έως το 1988 υπήρξε μέλος των χορωδιών ΟΤΕ και Κορίνθου με μαέστρο τον Αλέξανδρο Παπαγιαννόπουλο. Με μέριμνα της χορωδίας ΟΤΕ και του Αλέξανδρου Παπαγιαννόπουλου, παρακολούθησε σειρά σεμιναρίων διεύθυνσης χορωδίας.

Υπήρξε ιδρυτικό στέλεχος και χορωδός (έως  το 1988)  της Χορωδίας «Μαΐστορες της Ψαλτικής Τέχνης» και εκ των πρώτων συνεργατών του καθηγητή Μουσικολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Γρηγορίου Στάθη. Έχει πραγματοποιήσει εισηγήσεις στα Διεθνή Μουσικολογικά Συνέδρια του Ιδρύματος Βυζαντινής Μουσικολογίας (2006, 2009, 2012), στο Γ΄ και Δ΄ Παγκόσμιο Συνέδριο του Βυζαντινού Μουσικού Πολιτισμού (2011 και 2013), στο Αξιον ἐστιν Foundation, Νέα Ὑόρκη (2017). Επίσης έχει πραγματοποιήσει σειρά Master Class Βυζαντινής Μουσικής στην Ορθόδοξη Μουσική Ακαδημία Αγίας Πετρούπολης (2009, 2010, 2011), στη Βηρυττό (SEM 2012), στο Μόντρεαλ (2016).

Το 1998 ίδρυσε και έκτοτε διευθύνει τον Βυζαντινό Χορό “ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ ΨΑΛΤΙΚΗΣ” (Α΄ βραβεῖο στον Διεθνή Διαγωνισμό Θρησκευτικής Μουσικής, Πρέβεζα 2002), με τον οποίο έχει μεγάλη χορωδιακή  δραστηριότητα στην Ελλάδα και στό εξωτερικό.

Διδάσκει Βυζαντινή Μουσική στο Ελληνικό Ωδείο στην Αθήνα. Επίσης έχει πολυετή δραστηριότητα στην παράδοση μαθημάτων στα Μαθηματικά  και στην Πληροφορική.

Η Ειρήνη Παπαδάκη σπούδασε ελληνική φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης (1991-1995).
Υπήρξε υπότροφος-ερευνήτρια του Ελληνικού Ινστιτούτου Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών της Βενετίας (1996-1999).
Τον Οκτώβριο του 2005 υποστήριξε τη διδακτορική της διατριβή με θέμα «Ο Μανόλης Γλυζούνης και η κυκλοφορία των ελληνικών βιβλίων στη Μεσόγειο (1540 περ.-1596)» στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης.
Δίδαξε μαθήματα νεοελληνικής φιλολογίας στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης (2006-2009) και στο Τμήμα Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κύπρου (2009-2011), όπου εργάζεται από το 2014 ως Επίκουρη Καθηγήτρια. Δίδαξε επίσης στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο. Συμμετείχε σε ερευνητικά προγράμματα του Ελληνικού Ινστιτούτου Βενετίας, του Πολιτιστικού Ιδρύματος Ομίλου Πειραιώς, του Ιδρύματος Σύλβιας Ιωάννου, του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών της Ελλάδας και του Πανεπιστημίου Κύπρου.

Η Μαρίτσα Σαριντζιώτου – Σπύρου, άρχισε να γράφει από τότε που έχασε και τους τελευταίους Μικρασιάτες προγόνους της.

Ασχολήθηκε με τις ρίζες της και έζησε συγκλονιστικές στιγμές επισκεπτόμενη εφτά φορές τη Σμύρνη και το χωριό των γονιών της το Σεβντίκιοϊ, όχι για αναψυχή, αλλά για έρευνα ̇ πήγε όμως με προσωπικότητα και καλοσύνη, γιαυτό και της ανοίχτηκαν δρόμοι και σοκάκια! Βρήκε τα στέκια των προγόνων της…… βρήκε που ήταν κτισμένος ο Μητροπολιτικός ναός της Αγ. Φωτεινής, βρήκε το πέρασμα του ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ με την άμαξά του από το λιμάνι ως την   Μητρόπολη, και το βάδισε κι αυτή συγκλονισμένη, και τέλος θείο δώρο, η γνωριμία της με τον υπέργηρο ανιψιό του Αγίου, ο οποίος της εμπιστεύτηκε τα απομνημονεύματά του που αφορούν την ιστορία της πολύπαθης οικογενείας του Αγ. Χρυσοστόμου……!
Στο έκτο  βιβλίο της που έχει τον τίτλο «Σεβντίκιοϊ πατρίδα μου σεβντά μου» κάνει κατάθεση ψυχής, καταγράφει την έρευνά της και το αφιερώνει στον τελευταίο Επίσκοπο Σμύρνης Χρυσόστομο Καλαφάτη, τον σημερινό Άγιο Χρυσόστομο, με αναφορά στη ζωή του, το έργο του και το μαρτύριό του. Ο Halil Ibrahim SENOL, Τούρκος Δήμαρχος του Σεβντίκιοϊ –Γκαζί εμίρ –μετέφρασε αυτούσιο το βιβλίο στην Τουρκική…!
Παρά τις απίστευτα ευτυχισμένες στιγμές που έζησε η συγγραφέας  με την επιστροφή στις ρίζες της, δεν αναπαύτηκε γιαυτό και στράφηκε στις ουράνιες ρίζες.

«Αυτό που θα πάρω μαζί μου» Είναι το τελευταίο της βιβλίο. Ασχολήθηκε με τις αποσκευές της ψυχής στο αναπόφευκτο ταξίδι της και γεύεται μία διαρκή ευτυχία….!

Ο πατήρ Σταμάτης Σκλήρης γεννήθηκε στον Πειραιά το 1946. Σπούδασε Ιατρική (1971) και Θεολογία (1976) στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.  Παρακολούθησε μαθήματα τέχνης και Ιστορίας της Τέχνης στο Παρίσι και στο Βελιγράδι. Έχει μελετήσει την τοιχογραφία της εποχής των Παλαιολόγων στα βυζαντινά μνημεία του 14ου αιώνα.
Έχει δημοσιεύσει μελέτες θεωρίας και κριτικής της τέχνης σε διάφορα καλλιτεχνικά και θεολογικά περιοδικά.
Το 1979 χειροτονήθηκε ιερέας και από τότε υπηρετεί ως εφημέριος στην ενορία Κοιμήσεως Θεοτόκου Βούλας, στην Αθήνα.
Το 1986 οργάνωσε Εργαστήριο Βυζαντινής Αγιογραφίας στο Ίδρυμα Γουλανδρή – Χορν. Δίνει διαλέξεις πάνω σε θέματα θεολογίας και αισθητικής της βυζαντινής εικόνας. Έχει λάβει μέρος σε διάφορες ομαδικές και ατομικές εκθέσεις (Γκαλερί «Ζυγός, 1991 και 1994, στην Αθήνα, Salon d’ Automne», 1992 και 1993, «Salon des artistes francais», 1993 στο Παρίσι).
Ως ζωγράφος έχει δημιουργήσει προσωπικό ύφος, το οποίο προέρχεται από σύνθεση της παραδοσιακής με τη σύγχρονη τέχνη.

Ο Γιώργος Τσιλιγκίρογλου, γιος του Ιωακείμ Τσιλιγκίρογλου και της Ευνίκης Ευμολπίδου, γεννήθηκε στην οθωμανική ακόμα Κωνσταντινούπολη το 1916.
Σπούδασε στην Ανώτατη Εμπορική Σχολή (Yüksek Ticaret Okulu) της γενέτειράς του και υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία στην Προύσα. Ασχολήθηκε επαγγελματικά με το εμπόριο τσιμέντων και δομικών υλικών, καθώς και με την κατασκευή οικοδομών. Διετέλεσε αντιπρόεδρος του «Αθλητικού Συλλόγου Πέρα» και, επίσης, αντιπρόεδρος του «Συνδέσμου Ενίσχυσης των Σχολών» της Κωνσταντινούπολης. Παράλληλα αφιερώθηκε στη μεγάλη του αγάπη, την λογοτεχνία. Έγραψε (συχνά ως Γ. Τσιλίγκρας) ποιήματα και πεζά, πολλά από τα οποία δημοσίευσε στο περιοδικό «Πυρσός» και στην εφημερίδα «Εμπρός».
Παντρεύτηκε την Αμαλία-Ελευθερία Μαυρομμάτη με την οποία απέκτησαν τρία παιδιά. Πέθανε το 1975 στην Κωνσταντινούπολη.

Ο Αρχιμανδρίτης του Οικουμενικού Θρόνου Ευάγγελος Στ. Υφαντίδης γεννήθηκε στην Καβάλα το 1975. Φοίτησε στη Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης και στη Σχολή Εκκλησιαστικής Ιστορίας Ρώμης, από τις οποίες ανακηρύχθηκε Διδάκτωρ. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του υπήρξε υπότροφος του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας και των υπουργείων Εξωτερικών Ιταλίας και Γαλλίας. Μελέτες του, θεολογικού και ιστορικού περιεχομένου, έχουν δημοσιευθεί σε έντυπη και ηλεκτρονική μορφή, κυρίως στην ιταλική γλώσσα. Το 2003 χειροτονήθηκε κληρικός από τον Σεβ. Μητροπολίτη Ιταλίας και Μελίτης κ. Γεννάδιο, ο οποίος το 2007 τον τοποθέτησε στη θέση του Πρωτοσυγκέλλου. Ασχολήθηκε ιδιαίτερα με το κατηχητικό και ποιμαντικό έργο.

O Σεβ. Μητροπολίτης Προικοννήσου Ιωσήφ, κατά κόσμον Εμμανουήλ Α. Χαρκιολάκης, γεννήθηκε το 1955 στη Σητεία, όπου και ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του.  Πτυχίο Θεολογίας έλαβε από το Πανεπιστήμιο Αθηνών, ενώ μεταπτυχιακὲς σπουδὲς έκανε στο Sydney College of Divinity (Κανονικό Δίκαιο) και στο Flinders University της Νοτ. Αυστραλίας (Λογοτεχνία), απ’  όπου έλαβε και τον τίτλο του Διδάκτορος της Φιλοσοφίας.

Διάκονος χειροτονήθηκε το 1979, Πρεσβύτερος το 1981 και Επίσκοπος (Αριανζού) το 1989. Εργάσθηκε ως τραπεζικός στην Αθήνα, ως Κατηχητής στη Μεταμόρφωσι Αττικής, ως Διευθυντής του Ιδρύματος «Ο Παντοκράτωρ» στο Παλαιό Φάληρο, ως Ιεροκήρυκας στη Λευκάδα και την Κρήτη, ως Πρωτοσύγκελλος στην Ἱεράπετρα. Ἐδίδαξε Λειτουργική και Αρχαία και Νέα Ελληνική γλώσσα επί τριετία στη Θεολογική Σχολή του Αποστόλου Ανδρέου (Sydney).

Μητροπολίτης Νέας Ζηλανδίας εξελέγη το 2003. Το 2008 προήχθη σὲ Μητροπολίτη Προικοννήσου. Λόγω του εμπεριστάτου της Μητροπόλεώς του διαμένει φιλοξενούμενος στον Πειραιά, όπου προσφέρει ιεροκηρυκτικὲς υπηρεσίες στην οικεία Μητρόπολι.

Διετέλεσε μέλος της Αγίας και Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Ελαβε μέρος σε πλείστα Θεολογικά Συνέδρια στην Ελβετία, Σερβία, Γαλλία, Ελλάδα, Κωνσταντινούπολη, Γεωργία, Αυστραλία κ.α. Εδωσε θεολογικὲς και λογοτεχνικὲς διαλέξεις στην Ελλάδα, Κύπρο, Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία. Εκήρυξε τον θείο λόγο σχεδόν σε όλη την Ελλάδα, την Αὐστραλία, την Κύπρο κ.ά.  Εξέδωσε περιοδικά Ορθοδόξου οικοδομής στην Κρήτη και την Αυστραλία, ενώ εχρησιμοποίησε και χρησιμοποιεί συστηματικά το ραδιόφωνο για τη μετάδοση του ευαγγελικού μηνύματος. Εκτός της ελληνικής ομιλεί και την αγγλική γλώσσα.