Ο ένδοξος ούτος Μάρτυς του Χριστου Αναστάσιος, ήτο από την Περσίαν, κατά τους χρόνους του Βασιλέως μεν της Περσίας Χοσρόου, του Βασιλέως δε των Ρωμαίων Ηρακλείου, εν έτει χιθ΄ (619) από πατρίδα Ραζήχ καλουμένην, χώρα δε Νουνή. Ωνομάζετο δε πρότερον Μαγουνδάτ, υιός Μάγου τινός, ονομαζομένου Βαβ, από τον οποίον έμαθε την μαγικήν τέχνην, ος τις προ ολίγου είχε συναριθμηθή εις το στρατιωτικόν τάγμα των καλουμένων Τηρώνων. Τω τότε δε καιρώ ώρμησαν οι Πέρσαι εναντίον της Αγίας Πόλεως Ιερουσαλήμ, και επήραν πολλούς σκλάβους. Εσκλάβωσαν δε μαζί και το τίμιον ξύλον του Σταυρού, επάνω εις το οποίον ο Κύριος ημών το δι’ ημάς πάθος υπέμεινε, και το επήγαν εις την Περσίαν. Δια δε τα θαύματα οπού ετέλει εκεί, εφημίζετο, ότι ο Θεός των Χριστιανών ήλθεν εδώ. Ο δε Μαγουδάτ κινούμενος από την του Θεού χάριν, εζήτει θερμότερον από τούς άλλους να μάθη περί του Χριστού.

Όθεν μαθών από ένα Χριστιανόν όλην την κατά τον Σταυρόν οικονομίαν, επίστευσεν εις τον Χριστόν….