Μία καλαίσθητη έκδοση του Ιερού Μητροπολιτικού Ναού Αγίου Νικολάου Σπετσών με την επιμέλεια του αρχιμ. Γρηγορίου Νανακούδη και την φιλολογική επιμέλεια του κυρίου Σωτηρίου Πολύζου .

Η Αγία Αγνή, η ένδοξος παρθένος και μάρτυς, που τιμήθηκε από γενεές εραστών της αγνότητος, ήταν δωδεκαετής παρθένος, ευγενούς καταγωγής και ζούσε στη Ρώμη επί βασιλείας Διοκλητιανού. Η ζωή της ήταν αντάξια του ονόματός της και δίδασκε τον λόγο της αληθείας σε πολλές γυναίκες που έρχονταν να την δουν και τις παρότρυνε να αναγνωρίσουν τον Χριστό ως το μόνο αληθινό Θεό και να τον λατρεύσουν διάγοντας αγνό βίο. Για τον λόγο αυτό συνελήφθη και οδηγήθηκε ενώπιον του επάρχου της Ρώμης.
Καθώς δεν κατόρθωσαν να την αναγκάσουν να απαρνηθεί τον Χριστό, την παρέδωσαν, ντυμένη με έναν απλό χιτώνα, σε ένα πορνείο. Σε όλους, όμως, όσοι την πλησίασαν για να ασελγήσουν, τους κοβόταν η ορμή, έχαναν κάθε δύναμη και έστεκαν εμβρόντητοι. Ένας βάρβαρος, πιο άγριος και ακόλαστος από τους άλλους, όρμησε στην αμνάδα του Χριστού σαν ανήμερο θηρίο, αλλ’ ευθύς έπεσε νεκρός σαν κεραυνόπληκτος.
Το θέμα έφθασε στον έπαρχο που ζήτησε να προσαχθεί ξανά η Αγνή και την ρώτησε πως σκότωσε αυτόν τον άνθρωπο. Του αποκρίθηκε ότι είδε Άγγελο Κυρίου, με μορφή λευκοφόρου νέου, να αποθεί τους αδιάντροπους και να χτυπά τον πιο τολμηρό απ’ αυτούς. Ο δικαστής δυσπιστούσε. Η Αγνή σήκωσε τότε τα μάτια στον ουρανό και προσευχήθηκε στον Θεό να δείξει την δύναμή Του και αμέσως ο βάρβαρος νεκρός σηκώθηκε.
Όλοι οι παρευρισκόμενοι ειδωλολάτρες και ο ίδιος ο κυβερνήτης αναφώνησαν κατάπληκτοι: «Μεγάλη η δύναμη των Χριστιανών!». Όμως κάποιοι φανατικοί άπιστοι φώναξαν απευθυνόμενοι στον έπαρχο: «Αυτά τα σημεία τα κατορθώνει με την μαγεία. Θανάτωσέ την!».
Καταδικασμένη να καεί ζωντανή, μπήκε με θάρρος στις φλόγες κάνοντας το σημείο του Σταυρού. Με την προσευχή στα χείλη, άφησε το σώμά της, που το είχε φυλάξει άσπιλο, και υψώθηκε προς τον Κύριο για να γευθεί την αληθινή και αιώνια αγνότητα στην θεωρία του προσώπου Του. Ό,τι απέμεινε από το παρθενικό σώμα το συνέλεξαν με ευλάβεια οι Χριστιανοί και εναποτέθηκε σε τάφο, πάνω στον οποίον αργότερα οικοδομήθηκε μία μεγάλη βασιλική (Sant’Agnese in Agone). Τα λείψανά της υπήρξαν για αιώνες και μέχρι σήμερα πηγή παρηγορίας και ιάσεων για τους πιστούς της Ρώμης και του κόσμου ολόκληρου.