Επίσκοπος Πατάρων Ειρηναίος Βασιλείου (1922-2009)

Σειρά: Ἐπίσκοποι Κύπριοι εἰς γῆν ἀλλοτρίαν -2

… Μέ ἰδιαίτερη ἱκανοποίηση χαιρετίζω τήν ἔκδοση τῆς μεταδιδακτορικῆς διατριβῆς τοῦ Πανοσιολογιωτάτου Ἀρχιμανδρίτη Τύχωνος Ἀνδρέου, μέ θέμα: «Οἱ Ἐπίσκοποι Πατάρων Εἰρηναῖος (†2009) καί Τελμησσοῦ Χριστοφόρος (†2003) καί ἡ συμβολή των εἰς τήν Ἱεράν Ἀρχιεπισκοπήν Θυατείρων καί Μ. Βρετανίας», ἡ ὁποία ἐντάσσεται σέ μιά σειρά ἐκδόσεων μέ γενικό τίτλο: Ἐπίσκοποι Κύπριοι εἰς γῆν ἀλλοδαπήν.
Μέσα ἀπό τίς σελίδες τῶν δύο αὐτοτελῶν συγγραμμάτων παρουσιάζεται γιά πρώτη φορά ἡ ζωή, ἡ δράση καί ἡ προσφορά τῶν δύο Κυπρίων Ἀρχιερέων πού διακόνησαν στό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο. Ὁ π. Τύχων ἐπεδίωξε, ὅπως ὁ ἴδιος ἀναφέρει στήν εἰσαγωγή του, «μέσα ἀπό αὐτή τήν ἔρευνα νά καταδείξει τήν ἀγαστή καί ἁρμονική σχέση τῆς Μητρός Ἐκκλησίας τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, μέ τήν Ἐκκλησία τῆς Κύπρου». Πράγματι, ἡ Ἐκκλησία τῆς Κύπρου ἔχει κατοχυρωμένο τό Αὐτοκέφαλό της ἀπό τήν Γ΄ Οἰκουμενική Σύνοδο καί δέν εἶναι «Θυγάτηρ Ἐκκλησία» τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου. Ὡς Ἕλληνες, ὅμως, καί ἰδιαίτερα ὡς Χριστιανοί, οὐδέποτε θεωρήσαμε ἑαυτούς μακράν τῶν δεσμῶν τῆς ἑνότητας καί τοῦ βαθύτατου σεβασμοῦ πρός τήν Ἐκκλησία Κωνσταντινουπόλεως. Περίτρανη καί ὁρατή ἀπόδειξη αὐτῆς τῆς σχέσης οἱ πολλοί κύπριοι κληρικοί πού ὑπηρέτησαν καί ὑπηρετοῦν στήν Μητέρα Ἐκκλησία.
Τά ἐν λόγῳ ἔργα ἀποτελοῦν μιά σημαντική προσφορά στήν νεότερη ἐκκλησιαστική ἱστορία. Ὁ ἀναγνώστης ἤ ὁ ἐρευνητής πού θά μελετήσει τίς σελίδες τῶν δύο βιβλίων θά ἀντιληφθεῖ ἀμέσως ὅτι οἱ δύο Ἐπίσκοποι ἀφ’ ἑνός μέν διακόνησαν τήν ἴδια περίοδο στήν Ἱερά Ἀρχιεπισκοπή Θυατείρων, ἀφ’ ἑτέρου δέ ὑπῆρξαν διαφορετικοί χαρακτῆρες, μέ διαφορετικά κίνητρα μετανάστευσης, καθώς καί διαφορετικούς τρόπους δράσης καί προσφορᾶς.
Συγχαίρω θερμά τόν Πανοσιολογιώτατο Ἀρχιμανδρίτη Τύχωνα Ἀνδρέου, γιά τά ἀξιόλογα αὐτά βιβλία καί διατυπώνω τήν βεβαιότητα ὅτι αὐτά μποροῦν νά καταστοῦν ἕνα πολύτιμο ἐπιστημονικό βοήθημα γιά τίς παροῦσες καί τίς μελλοντικές γενεές.
Εὐχέτης πρός Κύριον

ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΥΠΡΟΥ
κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ