
Ακολουθίαι Αγίας ενδόξου Παρθενομάρτυρος Χαριτίνης
Καλαίσθητη, πληρέστατη και εύχρηστη έκδοση της Ιεράς Μονής Αγίων Αναργύρων Ερμιόνης με τις ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ της Αγίας ενδόξου Παρθενομάρτυρος Χαριτίνης και την επιμέλεια του π. Γρηγορίου Νανακούδη.
Η Αγία Χαριτίνη ζούσε στην Κιλικία επί Διοκλητιανού (αρχές 4ου αι.) και ήταν δούλη του τοπικού άρχοντος Κλαυδίου. Ο κόμης Δομέτιος πληροφορηθείς ότι η Χαριτίνη είναι χριστιανή και ασκεί ιεραποστολικό έργο, έγραψε στον κύριό της να του την στείλει αμέσως για ανάκριση.
Μη έχοντας καμμία αμφιβολία για την έκβαση της ανακρίσεως, ὁ Κλαύδιος ἐθλίβη και μόνο στη σκέψη ότι θα έχανε μία τόσο πιστή και αφοσιωμένη στο καθήκον της δούλη. Φόρεσε τρίχινο σάκο και θρηνούσε πικρά. Η Χαριτίνη όμως, γεμάτη από την χαρμόσυνη παρρησία των μαθητων του Κυρίου, τον παρηγορούσε λέγοντας: «Μη θρηνείς, αφέντη μου, αλλά μόνον χαίρε, διότι θα γίνω ευπρόσδεκτος θυσία στον Θεό, προς εξιλασμόν και των δικών μου αλλά και των δικών σου αμαρτιών».
Εκείνος της απάντησε: «Δούλη του Θεού, ενθυμού και εμένα πλησίον του επουρανίου Βασιλέως», και με εσωτερική πλέον χαρά την έστειλε στον κόμη.
Οδηγήθηκε ενώπιον του δικαστηρίου, όπου η νεαρά κόρη δεν επτοήθη και ευθαρσώς ωμολόγησε την πίστη της στον Χριστό. Για καταισχύνη της, της ξύρισαν το κεφάλι, θείᾳ δυνάμει όμως η κόμη της επανήλθε ακόμα πιό πλούσια. Την υπέβαλαν σε τρομερά βασανιστήρια· της έγδαραν το κρανίο, τοποθέτησαν επάνω του αναμμένα κάρβουνα, διεπέρασαν τους μαστούς με πυρωμένα σίδερα και της έκαψαν τα πλευρά με δαυλούς.
Τέλος, της έδεσαν μια βαρειά πέτρα στον λαιμό και την έριξαν στη θάλασσα. Και πάλι, θαυμαστώ τω τρόπω, εξήλθε σώα και εμφανίστηκε ενώπιον του κόμη και των δικαστών προκειμένου να αποδείξη ότι η πίστη των χριστιανών είναι ισχυρότερη από όλα τα βασανιστήρια. Υπεβλήθη σε νέα μαρτύρια, με φοβερώτερο όλων αυτό της βιαίας εξαγωγής των οδόντων και τέλος με διαταγή του άρχοντος ενεκλείσθη προς καταισχύνην της σε πορνοστάσιο. Εκεί η αγία προσευχομένη στον Θεό να τη λυτρώση από αυτήν τη δοκιμασία παρέδωσε στον Κύριο την ψυχή της.
Τα τίμια λείψανά της ρίχθηκαν στη θάλασσα, ανευρέθησαν όμως από τους χριστιανούς και παρεδόθησαν στον Κλαύδιο, ο οποίος τα ενεταφίασε ευλαβικά και έκτισε άνω του τάφου της ναό.